Au. Au, au, auch. We worden wakker en proberen ons te bewegen, maar dat lukt nauwelijks: we hebben het gevoel alsof we in elkaar zijn gebeukt. En dat zijn we ook, gisteren, door een paar Costa Ricaanse golven. Wat we nu voelen is de erfenis van onze eerste golfsurfles. Stephan ging overigens supersnel. Al na een paar runs kon hij staan op de plank, een kwartier later pakte hij al peddelend zijn eerste eigen golf en binnen het uur kon hij al zittend in evenwicht blijven een golf uitzoeken, omdraaien, peddelen en staan! Superstoer en hij kreeg dan ook van alle kanten complimenten! De foto hierbij is overigens niet representatief, want hij heeft veel betere runs gehad. Maar het blijkt óók een kunst om op het juiste moment te fotograferen in deze golven: als je van je voeten wordt geslagen lijkt het alsof je in een op hol geslagen wasmachine bent beland. Nog even oefenen dus. Op het fotograferen in het water én op het surfen zelf, want dat ging minder goed (twee uur surfen leverde me op: een gekneusde bont en blauwe pink, twee geschaafde kleuterknieën, een afgerukte teennagel (eerlijk is eerlijk: die was al een beetje wiebelig, maar toch), een kwallen'beet' (lijkt op een brandwond) en een halve whiplash toen ik vergat mijn hoofd te draaien voor een golf. Maar goed, we gaan door. Nog 335 dagen om het te leren. Ongeveer.
2 opmerkingen:
Awesome! Surf's up dude and dudette! Major bummer about the broken teennagel though.....
http://www.cougartown.com/surf-slang.html (helaas niet in het Spaans, maar surftaal is universeel)
Wie had dat verwacht onze kpn-dude als talentvolle surferboy!
Een reactie posten