En dan nu...!!!!

Nu = vrijdag 31 juli. Vannacht vliegen we naar Johannesburg voor de laatste fase van onze reis. We gaan 28 dagen doorbrengen in een tentje in de bush, waar we tijdens een rangercursus de Afrikaanse natuur beter leren kennen. De communicatiemogelijkheden zijn er minimaal, dus de berichtjes over onze bushtraining komen waarschijnlijk pas daarna op dit blog. En dan nog het volgende: het jaar zit er bijna op en dus komen we binnenkort iedereen thuis weer irriteren. Zes september is de geplande terugkomstdatum, tot dan!

Beestenbende

Onvermijdelijk in Azië zijn de ontmoetingen met ‘beestjes’. Welke we nooit meer zullen vergeten:

• De zwarte schorpioen op Borneo. De keukenhulp had hem gevangen in een jampot en hij paste er nauwelijks in. Zijn begeleidende woorden: ‘ze komen alleen aan de kant van de keuken voor, nóóit bij de huisjes hoor’.
• De zwarte cobra op Phuket. Stephan: ‘ehh, ik liep net door de tuin en ik zag een slang, is dat normaal?” Nee dus, want één blik op de slang en het voltallige personeel deed een stap naar achteren: ‘Boss! Black cobra”.
• De immense kakkerlak op Koh Samui. En geen illusies, we hebben véél kakkerlakken in veel badkamers gehad tijdens onze reis, maar als je een megagroot exemplaar betrapt die rustig op de borstelkop van je tandenborstel zit, is tandenpoetsen daarna toch nooit meer hetzelfde.
• De inktvis bij Koh Samui. Ben je een beetje aan het poedelen in zee, voel je ineens allerlei dingen langs je lijf en een blob boven water. Het leeft, maar het is absoluut geen vis... Pissig over zoveel stupiditeit van lompe indringers stuurt het een wolk zwarte inkt het water in... aha!

Eilandleven

Uitstapje naar het eiland Nusa Lembongan. Een aanrader zijn de vier bungalowtjes van het net geopende (juni 2009) Nanuk’s. e-mail: nanuks_bungalow@yahoo.com.

Weeshuis Bali

Jennifer geeft kids yoga in een weeshuis in Bedulu op Bali en we gaan een keer mee. http://www.stichtingwins.nl/

Beautiful Bali

Een plotselinge ingeving: we moeten ook nog even naar Bali! Daar dompelen we ons onder in de mystiek van het eiland in het plaatsje Ubud. Én we lopen Jennifer tegen het lijf (van India). In ons homestay worden we elke dag wakker gekraaid door de hanen en verwent gastvrouw Wayan ons met zelfgebakken tempé, tofu en allerlei lokale zoetigheden in giftige kleurtjes. De homestay zit diep in een Balinese tempelwoonwijk, waardoor we elke dag iets nieuws zien van de prachtige spirituele rituelen en de dynamiek van de community. Ook opvallend: de standaardgroet van de Balinezen is niet ‘hoe gaat het met je’ en ook praten ze niet over het weer. Na een paar dagen horen we bij de buurt en krijgen we overal de vraag: Waar ga je naartoe? (soms afgewisseld met ‘waar kom je vandaan?’). Er lijkt een soort gemeenschappelijke ‘mental map’ te zijn waarop alle bewegingen van alle buurtbewoners wordt bijgehouden.

Op de fiets door Bangkok

We ontmoeten de eerste Nederlanders in máánden - hoe kan het ook anders - op de fiets in Bangkok. Een leuke tocht door de achterafsteegjes van de stad. We ontmoeten ook de Belgisch/Nederlandse/Thaise/Amerikaanse Pammy, die net voor de tweede keer wereldkampioen Thai boksen is geworden. http://www.covankessel.com/

Afscheid van Koh Samui

Afscheid van Sean & Brandy (US), Jana (Ger), Mon (Thai), Apple (Thai), Vandana (Hongkong) en Lek, Piek en Ang (Thai).

Uitstapje naar Koh Tao

Mooi snorkel- en duikeiland: Koh Tao.

SuperThailand

Het plan om Thailand, Cambodja en Vietnam te bereizen laten we varen en we besluiten om zes weken te blijven hangen in superrelaxed Thailand op Koh Samui (met een uitstapje van een kleine week naar Koh Tao). Ons dagritme: 7 uur op, ontbijten, yoga, lunch aan het strand, beetje lezen, kokosnootje drinken, ’s middags onze 90 minuten durende massage bij Ann of Mon, daarna baantjes trekken in het zwembad of zwemmen in zee tot de zon onder gaat, avondeten, drankje aan het strand of filmpje kijken op de laptop, slapen. Best lekker om weer een beetje ritme te hebben. Alleen de allerlaatste weken krijgen we het ineens druk – dat heb je als je langer ergens blijft en mensen leert kennen: we hebben elke middag een lunchafspraak en elke avond een eetafspraak. Dat is ineens haasten vanuit de yoga naar het strand of vanuit de massage naar het afgesproken restaurant... doet ons een beetje aan Nederland. Nou oke, een heeeeel klein beetje dan haha

Rovertjes

Je wordt half wakker van geluid in de donkere slaapkamer en hebt het gevoel dat er ‘iets’ binnen is. Je doet het licht aan: niets. De volgende ochtend vind je je dagcrème – die gisteravond nog in je toilettas ín de kamer zat – op de grond in de buitenbadkamer, met kleine gaatjes erin van scherpe tandjes en met vettige voetafdrukjes op de tegels ernaast. Spooky? Nee, maar wel héél brutale eekhoorntjes die gewoon onder de deur doorkruipen! (By the way: een erg leuk en heel betaalbaar hotel/hostel in de buurt van Sandakan en Sepilok is Pagananakandii Tropical Retreat, http://www.paganakandii.com/.)

Dutchmen

Hilarisch en aandoenlijk: de proboscis monkeys in Labuk Bay, Borneo. Er zit een lang verhaal achter (verfilmd door Animal Planet), maar het komt hierop neer: rijke Chinese palmolieplantagebaron is het geklaag van zijn werknemers in het veld over brutale apen zat, gaat een kijkje nemen en raakt gefascineerd door de proboscis monkeys (bijgenaamd Dutchmen, wie weet waarom mag het zeggen). Hij ontdekt dat ze de werkmanshutten binnendringen om eten en drinken te stelen tijdens een grote droogte. Hij besluit een deel van zijn land niet om te bouwen tot palmplantage zodat de proboscis monkeys daar kunnen leven en hij gaat ze bijvoeren. Inmiddels is het een bloeiende populatie, waarbij sommige apenfamilies elke dag consequent op komen dagen voor de voedingen (en er inmiddels afhankelijk van zijn, maar als de keuze is tussen uitsterven of afhankelijk en semi-wild zijn, dan weet ik het wel), terwijl andere in het bos blijven. Prachtig om te zien. We overnachten op het terrein en zijn een van de eersten, waardoor het nog superrustig is. We krijgen ook bezoek van een silverleaf monkey. http://www.proboscis.cc/

Daar komt de bruid

Onverwacht belanden we op een Maleisische bruiloft, waarbij we als eregasten natuurlijk meteen op de foto moeten. De bruid en bruidegom zitten op een podium mooi te zijn, terwijl de rest van de gasten zich uitermate goed vermaakt.

Jungletocht

Orang-oetans in het wild zien, een droom gaat in vervulling op het eiland Borneo (Maleisië). We slapen onder een muskietennet in een junglecamp langs de Kinabatangan rivier en zien ze tijdens boottochten door de bomen slingeren. De kans dat je ze ziet hier is vrij groot, wat op het eerste gezicht positief is, maar eigenlijk een heel trieste reden heeft: een groot deel van de jungle in Borneo heeft de laatste jaren plaats moeten maken voor palmolieplantages en de repen jungle langs de rivier zijn vaak nog de laatste stukjes originele natuur waar veel dieren kunnen leven. Er wordt hard aan gewerkt, maar veel van de verdwenen jungle zal nooit meer terugkeren. Filmpje orang utan zien: http://www.youtube.com/watch?v=lrmLj_B89eI. Voor een verblijf in het junglecamp: http://www.uncletan.com/

Ons adoptiekind

In het wereldberoemde orang-oetan centrum in Sepilok adopteren we baby Sen voor een jaar.

www.orangutan-appeal.org.uk