De volgende dag komen we op weg naar onze nieuwe bestemming langs een koala-hospital. Nieuwsgierig gaan we naar binnen en ja hoor, daar zitten een paar van die knuffelige speelgoedbeestjes, ieder in een eigen boom. De bomen lijken trouwens wel erg veel op de exemplaren waar ons tentje vannacht onder stond. En ja hoor, het geluid dat we beschrijven aan een van de vrijwilligers is afkomstig van koala-beertjes in paartijd. Niet te geloven dat deze fluffy beestjes zo’n afschuwelijk geluid voort kunnen brengen. Maar lief zijn ze wel en bovendien bedreigd. Ze zijn vaak het slachtoffer van bosbranden omdat ze simpelweg niet kunnen vluchten. Als ze nog leven worden ze vaak verbrand en wel bij het ziekenhuis afgeleverd. Ook zijn ze wat onhandig, dus komt het regelmatig voor dat ze uit een boom vallen en/of aangereden worden door automobilisten. De vrijwilligers werken ontzettend hard en met weinig middelen lappen ze de koala’s weer op en laten ze, als dat mogelijk is, weer vrij. Sommigen zijn er te erg aan toe en krijgen een permanent plekje in het ziekenhuis. www.koalahospital.org.au
Geen opmerkingen:
Een reactie posten