Richting Melbourne rijden we door gebieden waar bushfires zijn geweest. Ongeveer tweehonderd mensen zijn daarbij omgekomen. Voor ons is dit onbegrijpelijk. Hoe kunnen er zoveel mensen omkomen terwijl het bekend was dat er bosbranden waren? Op zoek naar de antwoorden spellen we in Melbourne elke ochtend de kranten uit. En beginnen het te begrijpen. De belangrijkste oorzaken:
- Het vuur verspreidde zich met een snelheid van 100 km per uur. Zelfs met een auto was het voor sommigen onmogelijk om het voor te blijven, denk aan de ongeasfalteerde en kronkelende landweggetjes waar veel mensen hier aan wonen.
- Waar wij in Nederland allang geëvacueerd zouden zijn, zijn voor veel Australiërs de bushfires gewoon. Bushfires horen bij het zomerseizoen. Iedereen ging dus door met het gewone leven, zo waren er dinnerparties en bruiloften aan de gang. Mensen vertelden dat ze constant de bushfireberichten in de gaten hielden, net als andere jaren. Maar de hulpdiensten konden de informatie dit keer niet zo snel wijzigen als nodig was en toen mensen het vuur zelf zagen naderen, was het vaak te laat. Iemand vertelt in de krant: “We zaten bij het zwembad en luisterden naar de berichten op de officiële zender. Er was niets bij ons in de buurt. Maar toen ik opstond, zag ik ineens rook aan de horizon. Een paar seconden later was er brand op drie plekken dichterbij. We renden in zwemkleding naar de auto toe en toen we daar aankwamen had het vuur ons al bijna bereikt.”
- De officiële policy van de Australische overheid in het geval van bushfires is: Leave early or stay and defend your property. Maar door de hittegolf en de grote droogte was het vuur zo heftig dat veel mensen die bleven en hun huis verdedigden, geen schijn van kans hadden. De policy ‘leave early or stay and defend’ staat nu ook ter discussie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten