Dit had ik niet verwacht, maar mijn adem stokt even als ik voor de tweede keer het uitzicht op de Grand Canyon zie. Wat is dit mooi! Ook Stephan is onder de indruk. Wat er anders is dan gisteravond, toen we voor het eerst een blik op de canyon wierpen? Het is nu half zeven ’s ochtends, het licht van de zon is prachtig en het belangrijkste: er zijn geen hordes mensen. Alleen een paar enthousiaste fotografen, die stil door hun zoeker naar het schouwspel kijken. Hoe anders moet dat over een paar uur zijn, als de tourbussen hun ladingen uitspugen.
1 opmerking:
Wow!
Een reactie posten