We werpen één blik op de jongeren die als wasgoed over het meubilair gedrapeerd hangen, al internettend of gamend. Mmm… San Francisco Packpackers Hostel was best leuk, we hadden leuke gesprekken met Trina uit Ierland, een acteur in spe uit Johannesburg en een Kentucky-girl. Maar het was ook een beetje oppervlakkig en het slapen is toch niet altijd even lekker in een slaapzaaltje, zeker niet als iemand om 3 uur ’s nachts luidpratend een telefoongesprek voert, de volgende packpacker besluit dat hij om 4 uur écht niet zonder een zak chips in bed kan en er vervolgens vanaf zes uur allerlei verschillende wekkers beginnen af te gaan. Als dan ook nog vroege miep om half zeven ’s ochtends de inhoud van haar rugzak opnieuw gaat rangschikken (hoeveel plastic tasjes kan een mens hebben??? En wat móet je ermee), hebben we het wel een beetje gehad. Zeker als we deze groep in Santa Barbara zien. Hoe oud zijn ze eigenlijk? Volgens ons mogen ze nog niet zonder ouderlijke begeleiding op stap, ze zien er piepjong uit. Ik vind het er nog wel relaxed uitzien, Stephan krijgt helemaal de kriebels van zoveel hangerigheid. We draaien ons om en gaan naar een motel. Dat is dan weer de luxe die we (althans nu nog, moet de auto niet nog een paar keer worden weggesleept) hebben.
1 opmerking:
great post as usual!
cialis online
Een reactie posten