Aankopen doen in India

In India draaien je hersenen overuren. Je moet de verkopers een stapje voor zijn, maar dat lukt natuurlijk nooit, want ze zijn zo gehaaid als wat. De mislukte onderhandelingen/aankopen kunnen worden onderverdeeld in 5 categorieën:
1. Je denkt iets te kopen, maar dat koop je eigenlijk niet
2. Je denkt ergens over te onderhandelen, maar eigenlijk onderhandel je daar niet over
3. Je bent gewoon een domme buitenlander en controleert je aankoop niet
4. Je denkt dat iemand vriendelijk probeert te zijn (wat al genoeg moet zijn om je argwanend te maken in India)
5. Je spreekt een prijs af, maar vergeet een andere factor (bijvoorbeeld aantal minuten, aantal stuks, etc)
Om dit blog een beetje leesbaar te houden, bij elk maar één voorbeeld, maar geloof ons, we hebben er veeeeeel meer:
1. Je bestelt een auto met chauffeur en betaalt extra voor airconditioning, omdat het overdag tegen de vijftig graden Celcius loopt. Vervolgens weigert de chauffeur onderweg de airconditioning aan te zetten, omdat dat benzine kost. Op je ‘Ja maar, ik heb extra betaald voor een auto met airconditioning’, krijg je als antwoord dat je toch ook hebt gekregen wat je vroeg: een auto met airconditioning.
2. Je onderhandelt een prijs voor een ritje met de riksja, maar op de bestemming aangekomen is de prijs verdubbeld. Op je ‘Ja maar, we hadden deze prijs afgesproken’, krijg je te horen: dat was per persoon en jullie zijn met z’n tweeën. De volgende dag heb je de truc geleerd en je onderhandelt over de prijs voor de rit inclusief het aantal personen. Om er op de bestemming achter te komen dat de prijs weer verdubbeld is: want je hebt ook twee stuks bagage. Afin... zo gaat het nog wel even door.
3. Je glijdt tijdens de eerste ‘downward dog’ van je yogamatje, omdat ze van puur plastic zijn gemaakt; stikt bijna in een met giftige rook gevulde kamer omdat je op de markt ‘muskietencoils’ hebt gekocht die niet van echt te onderscheiden zijn, je wilt je nieuwe omslagsjaal omdoen en daar blijkt bij het uitvouwen een gat in te zitten, je koopt en betaalt voor koekjes, maar als je het zakje opent zit er iets anders in.
4. Je zit als man bij de kapper en na de tondeuse- en knipsessie begint de kapper je nek en schouders te masseren. ‘Is dit inbegrepen?’ vraag je. ‘Yes, is extra’. Na vijf minuten vraag je nog een keer ‘Are you sure this is included in the price for the haircut? “Yes, yes, no problem is extra”, zegt hij met een stralende ‘you are my best friend’ glimlach. Nu ben je vier keer teruggekomen omdat hij telkens geen elektriciteit had voor de tondeuse en vroeg hij je elke keer wanhopig om bij hém terug te komen en niet bij een van de andere vier kappers in het rijtje, dus denk je nog dat hij iets aardigs voor je wil doen. Tot de rekening komt en er een bedrag wordt gevraagd van vier keer de afgesproken prijs. “Told you, is extra!”
5. Je benadert een belkantoortje en vraagt om de kosten per minuut naar Nederland. “Dat is zo- en zoveel rupees.” “Oke, zo- en zoveel rupees per minuut, naar Nederland.” “Yes, yes.” “Dus het is zo- en zoveel rupees om bij jou, met deze telefoon naar Nederland te bellen?” “Yes.” “Geen extra kosten, geen grappen, het is zo- en zoveel als ik hier, nu, met deze telefoon, naar Nederland bel en dadelijk bij jou afreken... etc (je kunt niet duidelijk genoeg zijn). En dan loop je na het elf minuten durende telefoongesprek (bijgehouden op je eigen mobiele telefoon) terug naar het kantoortje, waar je een rekening krijgt die bijna drie keer zo hoog is. Op je “Ja maar, het was toch zo- en zoveel per minuut?” “Yes, dat klopt. En je hebt voor 29 minuten gebeld, kijk maar, hier staat het.” Grrrrrrr….