Varanassi is een heilige stad voor hindoes. Ze komen hier vooral naartoe om te sterven. Na hun dood wordt het lichaam verbrand op een houtvuur aan de oever van de Ganges, waarna de resten verspreid worden over de rivier. Zo wordt het teruggegeven aan de elementen: water, hout, vuur en lucht. We maken een boottocht over de rivier bij zonsopkomst en zien de stad wakker worden. De ghat’s, brede trappen die naar de rivier afdalen, worden niet alleen gebruikt voor heilige rituelen en offers, maar vormen ook de plek waar het dagelijks leven van veel armen zich afspelen. Mensen badderen, poedelen en wassen zich. De gelukkigen hebben een veelgebruikt stukje zeep dat goed wordt bewaakt. Honden lopen overal tussendoor en dit is ook het domein van de wasserijen: lakens, broeken en shirts worden vol overgave stukgeslagen op afgeronde stenen, uitgewrongen en uitgespoeld in de rivier, waarna het slaan opnieuw begint. Uiteindelijk wordt de ‘schone’ was uitgespreid over de stenen trappen van de ghat’s om in de zon te drogen. Een van de vele zwerfhonden rent vrolijk over de trappen heen en weer, naar het water en weer weg. Een moeder die in haar prachtige sari in het water staat, roept lachend iets naar haar dochtertje. Die rent onhandig achter de hond aan, waarna het spel voor de hond alleen maar leuker wordt. Uiteindelijk is het de moeder die met een voet uit het water stapt, zich uitstrekt en de hond nog net in zijn nekvel kan grijpen. Ze dompelt het dier met één sterke arm onder water – Wat doet ze nou! – dan nog een keer en een derde keer. Zeiknat staat hij even later aan de kant. De moeder kijkt tevreden. Zo! Die heeft weer een portie goddelijke bescherming van de Heilige Ganges.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten