Twee schattige jongetjes proberen ons op straat iets te verkopen. Hun verlegen houding zegt ons dat dit niet de gemiddelde verkooptruc is en we minderen vaart. Ze duwen een papiertje in ons hand. Het is een toegangsbewijs voor Romeo & Juliet, door scholieren van Shamrock School in restaurant Tic Tac. We besluiten de twee verfrommelde papiertjes te wisselen voor een handje Nepalese rupees en ze huppelen vrolijk lachend weg. Als we die avond aankomen bij het restaurant en lachend vragen of hier echt een uitvoering is, worden we meteen door een paar prachtige meisjes met pikzwarte vlechten en strak in het schooluniform naar boven gedirigeerd. Wat volgt is een chaotische en onverstaanbare, maar hartveroverende uitvoering van Romeo en Juliet, met in de zaal de rest van de schoolkinderen, die supertrots zijn en de reacties van het publiek met glimmende ogen registreren. Een van de schoolmeisjes die bij ons in de buurt hangen, vertelt dat iedereen die niet meedoet aan het toneelstuk, in de organisatie zit. “Jullie zijn het management dus, dat is misschien nog wel beter dan een hoofdrol”. Ze knikt trots: daar is ze het helemaal mee eens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten